Necla Yok mu o Necla

Spora gittiğimden bahsetmiştim.
Yaklaşık iki aydır devam ediyorum.
 Ellisinden on dördüne pek çok

görsel alıntıdır

hayat, pek çok azim öyküsü dinledim. Ama içlerine en ilginç gelen Neclanınkiydi. Kendisi Suriye'li. Üç oğlu, kaynanası ve eşiyle aynı evi paylaşıyormuş. Saçlarında sarı balyajlar var, hafif kilolu, tahminimce otuz yaşına yakın bir bayan.
 İlk geldiği günler o kadar azimliydi ki bizi oldukça şaşırttı. Hocamıza bile ''Şu Neclanın azmine bakın, sizden daha çok kilo verirse görüşürüz'' dedirtmeyi başardı.
 Bilmiyorduk ki neden bu kadar azimli. Tabi öğrenmemiz çok uzun zamanımızı almadı. Meğer bizim Neçla'nın yaşadığı ülkede kadın güzelse tek eş, değilse çok eş olurmuş. O yüzdenmiş çırpınışları. Ama evde de dağ gibi kaynana engeli -bakınız kaynana her yerde yapıyor yapacağını- varmış. Günahını almak istemem ama başka bir gelin daha istiyor olabilir :).

Neclacığımızın kaynanasının spora gittiğinden haberi yokmuş. Eşinin haberi varmış, 15 yaşlarında oğluyla seansımız başlamak üzereyken evden çıkıyorlar, çocuk ekmek kuyruğuna anne spora. Kusursuz plan değil mi ama?
Tek eş olmak, tabiri caizse tek başına iktidar olmak için verilen mücadele, azimle çalışması güzel geliyor bana. Kendi halinde, kimseye zararı yok yazık.
Hareketleri bazen kaba geliyor, mesela havlumun ucuna azıcık bir şey değse huylanırım ben yahu, bin bir türlü hastalık var. Ama o pek umursuyor gibi görünmüyor. Geçen gün havlusunu havluma değecek şekilde koyunca anladım.
Neyse.Umarım tek eş olarak kalmayı başarır.
Ve ayrıca bu çok eş olayı çok kötü tamam ama en azından bizimkiler gibi gizli saklı aldatmak yerine evliliği seçmeleri daha doğal gibi geldi. Yani daha şerefli.
Bu da farklı bir bakış açısı tabi sayın okuyucu.
Sizi seviyorum.