Bumerang - Yazarkafe

9 Haziran 2016 Perşembe

Ömrümün Sol Anahtarı

Şimdi bulanık olsa da bazı ayrıntıları,
dün gibi aklımda adın.
Adınla başlayan, adınla son bulacak olan hayat, umarsızca beklemelere gebe.
Bekliyorum, bilinmeze doğru gidiyorum.
Belki bilmezsin, gözlerinde başlayan şarkılarım vardı benim.
Gözlerinde başlayıp, gözlerimdeki yaşlarla biten...
Sözleri kayıptı o şarkının, söyleyeni, söyleneni bilinmezdi. Çünkü benden hiç çıkmadan içime doğru aktılar..
Doktorlar gastrit, bense nota diyorum o acı, kekremsi tada.




Görünüşüme, sözlerime, yürüyüşüme, seslenişime, sitemlerime karışabilirler.
Her şeyimi değiştirmeye çalışabilirler.
Ama kabıma sığmayan, buna rağmen içimde eriyen; erirken beni de bitiren seslere kimsecikler dokunamaz.
Çünkü seslerin dokunulmazlığı var.
Bazı şeyler bir kere olur, bazı sesler bir kere şarkı olmayı başarabilir.
Benim şarkımın sol anahtarı sendin.
En çok da korktuğum zamanlar sihirli bir tılsım gibi sarıldığım, ağlarken içinde boğulduğum şarkımın sol anahtarı.
Benim bir şarkım var, benim şarkım bitmedi...



5 yorum:

  1. Şarkısı bitmeyen insanları seviyorum ve katılıyorum: "Seslerin dokunulmazlığı var." Kalemine, yüreğine sağlık.

    YanıtlaSil
  2. "Benim şarkımın sol anahtarı sendin" Anahtar besmelesidir müziğin her şeyden önce anahtar gelir, sonra ölçü ve notalar... Ellerinize sağlık, her bir cümlesini okumaktan hoşlandım.

    YanıtlaSil
  3. Teşekkür ederim, beğenmenize sevindim.
    Hoşgeldiniz bu arada :)

    YanıtlaSil
  4. Hoş buldum, her zaman bize de bekleriz. Edebiyatın yeri, zamanı olmaz :)

    YanıtlaSil

Ben buradayım sevgili okur, peki sen neredesin?