Bumerang - Yazarkafe

25 Aralık 2021 Cumartesi

Günce 7


Merhabalar sevgili okur. Bir yılın daha sonuna geldik. 

Eğitim- öğretim yaşantısı açısından kesintisiz bir sene olması beni oldukça mutlu etti. Haftada iki gün ve yalnızca yarım saatlik birer ders veriyor olsam da uzaktan eğitimden zerre kadar haz etmiyorum. Benim yerim haftanın beş günü sınıfım, çocuklarımın yanı.

Ailemi daha az gördüğüm, çokça sağlık problemi yaşadığım bir seneydi. 365 günde rahat 50 kutu ilaç, 20 kadar iğne ve 5 tane de serum almışımdır. 

Daha önce bahsetmiş miydim hatırlamıyorum ama ben FMF (Ailevi Akdeniz Ateşi) hastasıyım. Bu hastalıkta atak geçirmemek için YORULMAK, UYKUSUZ KALMAK VE ÜZÜLMEK YASAK! :)  5-10 kez karın ağrısı şeklinde atak geçirdim ve hiç hoş günler değildi (hiçbir ilaç etki etmiyor çünkü). Bu ataklara neden olan da eşek bendim. Çünkü 2009da teşhis koyulmuştu ve o günden beri ömür boyu kullanmam gereken ilacımı hiç aksatmamıştım. Geçen sene bi doktor kafamı karıştırdı, daha iyi bir doktora mı görünsen, acaba gerçekten ömür boyu kullanmana gerek var mı? Biliyorsun uzun süreli kullanımda bu ilacın da zararları var dedi. O günden sonra aylarca kullanmadım ilacımı. Pandemiden dolayı doktora da gitmedim. Ve sonunda gerçek cevabı atak geçiren vücudum verdi. Atak olduğunu anladığım gün (son karın ağrımda yani) ilaca yeniden başladım ve kurtuldum. Karın ağrısı sorun değil, sorun her atakta başta böbrek olmak üzere tüm organlarımın zarar görüyor oluşu.

Yaralar ve Kelimeler


Kimden kaç şiir, kaç damla gözyaşı gittiğine zerre ilgi duymayan
Kaldırımdaki papatyalara bakmadan ezip geçenlerin dünyasında
Bir keman, piyano, şiir dinlemeden ölüp gidenlerin
Neler eksildiğinden çok ne kopardıklarına bakan kör gözlerin

Ekmeğini paylaşmayı bilmeyenlerin
Adım attığı her yere zarar verenlerin
Sevmekle merak etmenin doğrusallığı üzerinde düşünmeyen
Aynı ipte oynayamayan cambazların
Çareyi ipi kesmekte bulduğu dünya burası

11 Aralık 2021 Cumartesi

Adınla Başlayan



 Adınla başlayan şiirleri, mabedimin en derinlerinde dua olarak okumuşsam

Gözlerindeki kahverengiden başkasına küsmüşsem

Sana giden yolların dikenlerini güllerine değişmişsem

Yeminleri bozup yeminler koymuşsam yerine

Gülmek için bir çift söze hasret kalmışsam

Dalından koparılmış bir çiçeksem, toprağım senken

Su, güneş ve tüm bu sevgi sözcüklerinin anlamı yoksa

Senden öncesi başka bir evrense, senden sonrası en güzel halimse

Senin olmadığın bir günün aydınlığı bile zifiriyse

Adınla aldığım nefesimi, verirken uçup gitmesin diye tutuyorsam ağzımda

Sensiz kalmak ruhun bedenden çıkış ağrısı kadar güçse

Ve tüm bunların her geçen gün artan anlamsız anlamlılığı

Beni bir mum misali eritiyorsa; ışığımla, ışığında erimek sevgilim

İşten bile değil.

Ellerin ellerimde olduğu sürece, dünya her gün daha iyi bir yer.

Ellerin ellerimde olduğu sürece, umudun denize çıkan yolları hiç bitmeyecek.

İyi ki.