Alışkanlıklar

Sorulduğunda iyiyim, dilimin ve yüreğimin yandığı gerçeğini saymazsak tabi. Yorucu günler yaşıyorum.

Yorgunluk ve yıpranmışlık...

Değişen alışkanlıklar; bırak sevdiklerini

Kendime dahi vakit ayıramadığım zamanlar.

Bugün dedim, farklı olsun.

Taktım kulaklığı, her şeyi ve herkesi bir kenara bırakarak. Yeniden ben olarak.,

Ben ve şarkılar. Birbirini tamamlayan iki yarım

İki yarım kalmışlık.

Yıpranan ruhların en iyi gıdasını aldım kısaca.

Yolda öyle çok insan da yoktu. Yalnızca araçlar vardı.

Salına salına yürüdüm, yürüdüm, yürüdüm...

Üşüyen ellerim umrumda değildi pek.

Şarkıları sesli sesli söylediğimi kimsenin duymadığı

Duysalar da umrumda olmayacağı bir akşam...

Atama, adaylık seminerleri, okul, vakit ayıramadığım sevdiklerim derken kayboldum ortalıktan.

Aslında ben de kayboldum. Eski ''ben''i gerçekten çok özledim.

Sorunlara şimdilik gülüp geçiyorum, bazen de ağlayıp geçiyorum.

Olaylar ve zaman her şekilde geçiyor çünkü.
Ve unutmadan:

Gerçek şu ki kimse kimsenin umrunda değil.