Bumerang - Yazarkafe

23 Kasım 2014 Pazar

Neden Yazıyorum?

Her ne konuda yazıyor olursak olalım, neden blog yazmaya karar verdiğimiz oldukça önemli.
Mesela ben ve benim gibi kişisel blog yazarları en başta kendi içlerini rahatlatmak; sevdiğini, sövdüğünü, kırıldıklarını, mutluluklarını... Yani bildiği ve hissettiği ne varsa düşündeki kuyulardan gün yüzüne çıkarmak ister.
Kuyuda kuraklığa karşı direnen bir avuç su da kalsa onu çekip alarak paylaşmak bahsettiğim. İyi ya da kötü. Önemli olan içini dökmek.

Tabii bir de okuyucu boyutu var bunun. Diğer blogları okurken hissettiğim, benim de yazarken düşündüğüm en önemli şeylerden biri de bu satırları başkalarının da okuyacağını bilmek.
Bambaşka hayatlarımız olsa da mutluluklarımız, hüzünlerimiz, bizi biz yapan şeyler neredeyse aynı değil mi sevgili okuyucu?


Bazen bir satırda buluruz kendimizi. Ah, ne de güzel söylemiş; ben aynı duyguyu anlatsam ancak bu kadar olurdu deriz. İşte yazmak bu yüzden çok güzel. Duygularını anlatırken aynı zamanda başkalarının duygularına da tercüman olmak. Bazen bir gülümseme yaratmak yüzünde. Bazen gözlerini dolu dolu etmek, yüreğinin en kuytu köşesine dokunmak...
Aynı satırda birçok yüreği bir araya getirmek.

İşte böyle sevgili okuyucu. Yazmak gerçekten çok güzel.
Yazılarımı birilerinin okuduğunu bilmek de güzel. Ama hoşlanmadığım bir şey var sevgili okuyucu. Bu satırları okuyup, içinden yazı hakkında bir şeyler geçirip de şu cevap butonuna yazmamak. Keşke yazsak. Keşke ben de burdayım deseniz, daha güzel olmaz mı?

Peki hiç düşündünüz mü bu Gizli Özne bize neden sevgili okuyucu diye hitap ediyor diye?
En sevdiğim yazar olan Oğuz ATAY'ın bir sözünden dolayı bu hitap. O söz de şudur :

Görsel alıntıdır

Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?
Birsürü birsürü ben buradayım diyen okuyucumuz olması dileğimle :)

43 yorum:

  1. Merhaba. :)

    Çok uzun zaman önce dertlerimi insanlara anlatamadığım için yazmaya karar verdim. Sonraları blog yazmaya başladım. Kimse yorum bırakmazdı yazdıklarıma ilk zamanlar. Ben de bir yazı yazdım ve yazının sonuna 'Ben buradayım sevgili okuyucum, peki sen neredesin?' cümlesini ekledim. O yazıma beklemediğim kadar yorum yapılmıştı.

    Ben sevgili okuyucunuz olarak buradayım, Gizli Özne. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Drama :).

      Yorumlar hep olsa keşke. Yazıları birilerinin okuduğunu bilsek, aynı düşünceleri paylaştığımızı belirtseler. Ya da eleştiride bulunsalar yazılar hakkında. Böylece kendimizi geliştirir ve yeniden yazmak için bir kez daha heves etmiş oluruz.

      Yorumun için teşekkür ederim sevgili okuyucum :)

      Sil
  2. Yazdıklarının okunduğunu bilmek çok güzel.Bazen gelen bir yorum mutlu etmeye yetiyor beni ben de beklerim bloguma :)

    YanıtlaSil
  3. Aynen öyle. Okurlarımız olmasa pek de anlamı olmazdı blog yazmanın...
    Tabi ki uğrarım blogunuza, sevgiler :)

    YanıtlaSil
  4. "Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?"
    Bu cümleyi okuduğumda tüylerim diken diken olmuştu. Hatta o kadar etkilendim ki, içeride olan arkadaşıma seslendim yanıma gel diye. Onca ceset gördüm, onca bıçakladım, bıçaklandım ama bu cümle kadar beni hiçbir şey korkutmadı.
    Yazmaya başlamadan önce(kitap) bazı arkadaşlarım benim tarzımın Oğuz Atay'a benzediğini söylemişti. Hâlbuki o zamana kadar Oğuz Atay'ın hiçbir kitabını okumamıştım. Klasiklere takmıştım o sıra.
    Gel gör ki sonradan tanıştım Oğuz Atay'la.
    Hakan Günday'ın AZ kitabında da çok güzel bahsediliyor Oğuz Atay'dan.
    Ne güzel böyle insanların kaleminden bir şeyler okumak..

    YanıtlaSil
  5. Hoşgeldiniz :)
    Özellikle Tutunamayanlar adlı kitabının her sayfası, her satırında ayrı bir yer dokunur yüreğime. Hayatımda beni en çok etkileyen kitaplardan biri oldu.Eğer okumadıysanız şiddetle tavsiye ediyorum.

    Tarzınız Oğuz Atay'a benziyorsa sizin kitabınızı da okumak isterdim, sevgiler :)

    YanıtlaSil
  6. Artık bende buradayım:)
    Ne güzel insanın içindekileri ifade edip paylaşabilmesi.
    Bundan sonra bende takipcinizim.
    Arada dolasmak isterseniz blogumada beklerim:)
    http://madamcosmetic.blogspot.com.tr/

    YanıtlaSil
  7. Hoşgeldiniz sevgili okuyucu :).
    Tabi ki uğarırım arada.

    YanıtlaSil
  8. Merhaba sevgili yazar ben de buradayım. Zevkle okudum yazını bundan sonra da zevkle okuyacağım anlaşılan. Eline sağlık.

    YanıtlaSil
  9. Merhaba sevgili okuyucu :).Hoşgeldinnn iyi ki geldin diyelim o zaman :)

    YanıtlaSil
  10. Merhaba,
    Sevgili Gizli Özne,
    Yazının tarihi eski, ama ben yeniyim;)
    İşte geldim buradayım:)) Çok güzel bir paylaşım, kalemine sağlık. Sen bana yaz de yeter ki;)
    Sündüre sündüre söylüyorum bu yazıya BA-YIL-DIMM:))
    Sevgilerle..

    YanıtlaSil
  11. Merhabaa :).
    İsmi de fikirleri kadar güzel sürprizim gelmiş, hoşgelmiş o halde.
    Çok teşekkür ediyorum, sevgiler :)

    YanıtlaSil
  12. Duygularınızı çok güzel ifade etmişsiniz, tebrik ederim. Ben de buradayım. :)

    YanıtlaSil
  13. Teşekkür ederim, hoşgeldiniz sevgili okuyucu :)

    YanıtlaSil
  14. Blogunuzu yeni keşfettim, yazmak kadar, okunduğunu bilmek de ayrı bir keyif. Hayat paylaşınca güzel :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Başkalarının okuduğunu hissetmeden yazmak çok da anlamlı değil benim için, dediğiniz gibi paylaşmak güzel :). Hoşgeldiniz

      Sil
  15. 16 Mayıs neredeee,20 eylül nerede.Yazınızı okuyup,yorum yapmadan bir gezinti yapayım dedim bloğunuzda.Bu yazınız ilgimi çekti.Genellikle okuduğum şeyi beğenirsem,derhal feyz alırım.Neden yazdığımızın hepimizdeki çıkış noktaları farklı olsa da bu zevkli ihtiyacı duymamız bence en güzel olanı.Yazılma amacı belki bir,ya da bilemediniz iki okumadan sonra farkedilir.Her nedenle olursa olsun yazmak güzeldir.Okumak çok zevklidir,beğeni tarzları değişik olsa da değişik düşünce ve görüşleri irdelemek ya da düşüncelerimizin birleşenlerini o sayfalarda görmek,hayat hikayelerini okumak insana mutlaka yarar sağlar.Ben yazmaya küçük yaşlarımdan beri meraklıydım.İnanırmısınız,BABAMA MEKTUPLAR başlığı altında,annemi hırpaladığı için yazdığım tehdit mektuplarını,evlenirken bir köşede bulup,tekrar ve nişanlımla okuyup o kadar gülmüştük ki,hatta ''Evlenmekten vaz mı geçsem,sen tehlikeli gibisin..''diye nazire yapmıştı bana.İşte böyle kardeşim.Benim de bir bloğum var.Yazıyor,yazıyorum.Paylaşımlarda yorumlaşmak üzere.Ece ablanız.

    YanıtlaSil
  16. Aynen öyle Ece hanım. Yazdıkça rahatlıyor, yazdıkça bizden başka hayatların da hikayelerinin benzer olduğunu görüyoruz. Belki yazan kişi o an fark etmiyor ama acılarını da umutlarını da birlikte paylaşıyoruz. Merak ediyoruz...
    Yazmaya, okumaya küçük yaşta başlayanlar en şanslı insanlardır bence. Ben de onlardan biriyim.
    Bloğunuzu da takip ediyorum, bir ara yorum yazmıştım ama sanırım gözünüzden kaçtı. Teşekkür ediyorumilginiz için, sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorumununuzu gözümden kaçmasına gerçekten üzüldüm. Şöyle bir savunma bile aslında beni rahatlatmayacak ama gönül kırgınlığınızı bir nebze onarır dilerim. O da şu ki, son halini alana kadar bloğum, bir çok müdahaleden geçti, kâh hırpalandı, kâh kuvvetlendi ama kesin olan şu ki, ben çok yıprandım... Sanırım o dönemlerden biridir. Bugün boş vaktimde bloğumun yayınlarında bir tarama yapmaya karar verdim.

      Yeni bir yorum düştü gelen kutuma. Peşine takılıp geldim bloğunuza. Yazıyı yeniden okudum. Güncelliğini her dönem muhafaza edecek bir makale. Yeniden kutlarım. Ben de bundan sonra burada olacağım. Sevgilerimle :)

      Sil
    2. Ece hanım yoruma cevap vermemiş olmanız hiç sorun değil, çünkü samimiyetine inandığım büyüklerimdensiniz beni utandırdınız :)
      Umarım o dönemlere ait üzüntüleriniz biraz daha hafiflemiştir.
      Teşekkür ederim tekrar, her zaman beklerim :)

      Sil
  17. ovuz atay çok severiiim. bir de baksanaaa, bu yazının yorumlarındaki drama ve deren artık blog yazmıyolar yaaa offf yaaa ikisini de severim drama ise çok yakın arkadaşımdı yaaa işallah döner :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de öyle :).
      Evet hakikaten bayadır göremiyorum onları bak hatırlatmış olduun :)
      Dramanın yeri, yazdıkları bambaşkaydı benim için, üzüldüm.
      Umarım yeniden döner aramıza

      Sil
  18. EVet kimselerle sözlü kelimelerle anlatamadıklarımı paylaşmak için başladım internet sitemde yazmaya ve hiçgörmediğim göremeyeceğim insanlarla bir bağ oluştu, yazılı harflerin üzerinden biz birbirimizi takip ettik, belki de başka bir boyutta bütünleştik. Güzel bir his bu...

    Bloğunuzun adı çok hoş gelmişti kulağıma, hikayesini de öğrenince daha bir anlam kazandı.

    kaleminize sağlık

    sevgiler

    Melike

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten bloglar arası iletişim, samimiyet bambaşka.
      Hiç görmediğiz birini belki de tanıdıklarından daha iyi tanır hale gelebiliyoruz :)
      Teşekkür ederim iyi ki geldiniz sevgili okuyucu.
      Sevgiler.

      Sil
  19. Buradayım sevgili yazar :)) Çok güzel yazmışsınız ve çok haklısınız. Kaleminize sağlık :)) Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İyi ki varsınız sevgili okur :) Teşekkür ediyorum..

      Sil
  20. "Ben kitap değilim. Öldükten sonra okunup anlaşılamam. Beni ben yaşarken anlamalısınız." gibi bir sözü vardı rahmetli Oğuzcuğum Atay'ın. Yaşarken anlayıp, yaşarken anlaşılabilmek dileğiyle sevgili yazar. Dilerim gene Oğuzcuğum Atay'ın dediği gibi 34. sayfamıza kadar okuyup açık bırakmazlar bizi. Orada sararıp solmayız dileğim. Velhasıl, ben buradayım sevgili yazar. Peki sen neredesin? : )

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Oğuz Atay...
      Yeri, sözleri kalbimde ve zihnimde derin izler bırakmış adam. Her cümlesi dayanılmaz derinlikte.
      Umarım, tutunamayanlardan olmayız sevgili okuyucu :).
      Ben de buradayım!
      Güzel temennileriniz ve yorumunuz için teşekkür ediyor ve dünyama hoş geldiniz diyorum :)

      Sil
  21. "Kişisel Blog Yazarları Topluluğu" içindeki bir yayınınız nedeniyle tesadüfen buradayım; yazınızdaki düşüncelere katıldığımı söyleyebilirim. Haklısınız elbette. Neden yazdığınızı merak edince de bu yazınıza geldim. Başarılar dilerim size. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş geldiniz sevgili okuyucu :).
      her birimizin hissettiklerinden bir parça barındırıyor değil mi?
      Teşekkür ederim güzel temenniniz için :)

      Sil
  22. Hahaaa 😁 gizli birinden esrarengiz çağırı 😁 duydum hemen kostum geldim. Cevapsizda birakmadim bakkkk. Bende böyle dertlenmeyi eğlenmeyi sevdigim icin yaziyorum. Dünya deli görsn diye 😁

    YanıtlaSil
  23. Bisi dicemm. Bu blogun takip butonudami gizli yoksa ben mi görmüyom 😁 takip edemedm galiba seni 😁

    YanıtlaSil
  24. Yanıtlar
    1. Hoş geldiniz sevgili neşeli -neşesi bana da yansıyan okur- :)
      Ne iyi ettiniz. Bulmanıza da sevindim. Yeni yazılarda buluşmak umidiyle :)

      Sil
    2. Özleeeem, ben bulamadım. Konum atar mısın :))) Gerçekten bulamadım.

      Sil
    3. :))) Gizli öznenin gizli takip butonu sağ üstte :)

      Sil
    4. Hoşbuldum neşemle neşelenen gizli yazar :) Ece ablam ana sayfada hemen sağ üstte. Biraz geç açıldı sayfam ondan farkedemedim. :) Haha esprine bittim 💕😘

      Sil
    5. Ben de güldüm şimdi Özlem. Allah hepimizi her daim güldürsün.

      Selam Gizli Özne :) Bakalım botunu görecek ya da bulacak mıyım?

      Sil
  25. Bazen başkalarının yazdıklarını okurken şu da oluyor, "ne kadar güzel ifade etmiş" diyorum ve sanki beni ifade etmiş gibi garip bir şey oluyor. O duyguyu yazsam; ben de öyle yazardım diyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İşte bizi yazmaya ve okumaya iten harika sebep
      Sevgiler :)

      Sil
  26. Bazen bir başkasının söylediği cümle, başkasının yazdığı yazıda aniden kendimizi buluruz. Yüzümüze, kalbimize ayna tutulmuş gibi. O hisle takip ettiğim ve yorum yaptığım çok fazla blogger var. Sizi kaçırmışım, üzgünüm. Ama bugün buradayım ve hem sizi hem de burdaki tüm bloggerları takibe alıyorum. :) <3 Sevgiler, her daim yazın.

    YanıtlaSil
  27. yazmak, yargılanmayacağını ve yargılansan bile, yargı'nın yargılayanın içinde kalacak olduğunu bilmenin verdiği bir bilinçle yazmak da güzel. hatta yazmanın kendisi güzel.

    YanıtlaSil
  28. Ne diyelim; iyi ki blog diye bi' şeyi icat etmişler. :) Gerçekten insanın yararına... Sosyal medya diye ben buna derim işte.

    YanıtlaSil

Ben buradayım sevgili okur, peki sen neredesin?