Bumerang - Yazarkafe

19 Kasım 2016 Cumartesi

Nereden Baksam

Nereden baksam hüzün, sonsuz evrenin yansıyan gölgelerinde.
Yerden göğe kadar, dayanılmaz bir hüzün...
Mikroskopla görülen bir zerrecikten karıncalara, zamanın bilinmezlerinde kaybolmuş dinozor kalıntılarına kadar hepsi aynı.

Sadece ben miyim, sen misin sandın hüzünden nasibini alan?


7 Kasım 2016 Pazartesi

Can Sıkıntısı

Atama beklerken günlerimi boş geçirmiyorum sevgili okur.
Tatlış bir ev kızı modundayım :).
Anneme işlerinde yardımcı oluyorum, yeni yemekler ve hamur işi öğreniyorum. Malum öğrencilik dönemimde sürekli ders çalıştığım için yemeğe vakit ayıramamıştım.
Örgüye de başladım biraz biraz. Bu bekleme durumunu pozitif hale getirmek benim elimde onu fark ettim hem de. Daha huzurluyum, daha sabırlıyım bekleme konusunda.

3 Kasım 2016 Perşembe

Kayıp

''Bugün günlerden....'' dediği hiçbir cümle tamamlanamıyordu.
Hafıza kaybı mıydı, boş vermişlik miydi? Aslında çevresindekilerin merak ettiği en önemli soru buydu.
Yıkık döküktü sabahlar, öğleler, gün batımları, geceler de...
Günden bir ben kalmadıktan, zaman beni geçip gittikten, benden geçtikten sonra günün ne önemi var ki demişti arkadaşı Gizli Özne, onu şimdi anlıyordu.
Zaman beni geçti...
Ben geçtim...
Olmamıştı, hayalleri veya yaşanmışlığa dair hatırlamak istediği zerre kadar ayrıntı yoktu. Nasılsa hepsi de üzerinden geçip gidecek ve hatırlanmaz hale gelene kadar kalbini yoracaktı.
Sahi, kalbi hala nasıl atıyordu?
Bir an bile teklemeden...
Bu mekanizmayı çözebilse belki zaman...
Hayır.
Zaman geçecekti;
Ondan öncekileri nasıl geçtiyse, ondan sonrakileri nasıl geçecekse öyle geçecekti.
Akreple yelkovan üzerinde götürdüğü dünya kadar hayatı ve yaşanmışlığı bilse bir saniye bile ilerleyemezdi...