Seni Sevmek

Birkaç saat önce doğmuş yavru kuştum

Bakışlarımı dünyanın bulanıklığından arındırıp

Bir çiçeğin, gökyüzünün rengini görmek isterken

Annemi bin bir hevesle beklerken 

Yuvamdan düşüşümdür seni sevmek

Yumurtasından henüz çıkmış bir karetta karettaydım

Etrafımdaki hiçbir güzelliğe gözüm kaymadan

Yangınımı bir nebze hafifletse yeter diyerek

Özleminle yanıp kül olduğum engin sularına koşup

Sonunda boğulmak da olsa kendimi sularına bırakışımdır seni sevmek

Meftun

Sabahları uyandığında, geceleri uyuyamadığında, yüzünü yıkarken, bir şeye bakarken, bir şey dinlerken, bir kediyi severken, ağlarken ve gülerken hep aynı şeyi düşünmektir.

Elini her uzattığında yakan; tutunmazsan uçuruma düşeceğim sandığın kızgın bir demirdir.

Her yerinde dağlanmış izlerini gururla taşımaktır bir ömür

Koskoca gökyüzünde sana nefes olacak tek bir alan kalmamış gibi hissetmektir yokluğunda

Batıla Hak gibi inanmaktır yeri geldiğinde...

Paramparça olup kendini yeniden birleştiren

Ardından yeniden parçalanan bir kısır döngünün içinde kalmaktır.

Aldığın nefesin boğazından başlayarak kalbine kadar bir bıçak gibi kestiği anlarda gık bile diyememektir.

Düzlükte yürümek varken, yokuş yukarı koşmaktır.

Zail

En sevdiği mevsimin, en sevdiği saatleriydi. Üşütmeyen, yakmayan. Konforlu ama konforsuz.

Kafası henüz yeterince iyi değildi. Birkaç tek attım mı o da tamamdı.

Dışı güzel çağın içi çürümüş insanları olarak taktığımız iyiyim maskeleriyle birlikte bir gün yok olacağımız o muhteşem anın özlemiyle yanıp tutuşuyoruz, dedi yanına gelen yaşlı adama.

Adam bir genç kadından böyle esaslı, kendinden büyük cümleler duymuş olduğuna şaşırarak gülümsedi. Sonra üçüncü sayfa haberlerine göz attığı gazetesine gömüldü yeniden. Kadının işine gelmişti bu durum.

Adamla yapmayı hayal ettiği doğu ekspresi turuydu bu. Ne eğleneceklerdi ama. Yani bundan adamın haberi yoktu ama hayatlarındaki ilk ve belki de tek güzel yolculuk bu olacaktı. Ankara'da buluşacaklardı ve Kars'a kadar yol boyunca hiçbir ağacı, hiçbir hayvanı ve bulut parçasını kaçırmayacaklardı. Bazen adamın gözlerine kayacaktı gözleri, bazen uyuyacaktı omzunda ama bu eşsiz manzarasından bir şey eksiltmeyecekti.

Gemici Düğümü

Günün anlam ve önemine binaen söylenecek tek bir söz, tek bir bakış yoktur. Mavi bildiğin sabahları Dali maskeli adamlar katran karası düşlere boyamıştır. Göz kapaklarındaki ağırlık, yaşanmış veya yaşanması mümkün olmayan ukdelerle doludur. Bundandır uykulu, aksi hallerin.

Kaçta uyuduğun, kaç kabus gördüğün ya da kaçta uyandığın şairlerin işi değildir. Zaten artık şair burada ne demek istemişteki şair de sen değilsindir.

Kelimelerin ve davranışların gücüne inanırken dağ gibi duran bazı şeylerin nasıl da sarsıldığı, kendini tam bırakacakken, çakılların her yerini kanattığı bir düşüşe şahit olman bundandır.

Geceleri odanı sonsuz bir gökyüzü gibi kullansan, tek bir yıldız olmayan bulutlu bir an düşerdi hissene.

Sen bir günde küsmedin bu hayata.