Kusurları Görmezden Gelme Sanatı

Belirli bir yaşa geldikten sonra, önceki yaşantıların yol açtığı dolmuşluk hissi hepimizin başına iş açmıştır diye düşünüyorum.
Bu tecrübeler ön yargılarımızın, sevmediğimiz durum ve kişiliklerin oluşmasına sebep olmuştur.


Kusursuz insan yoktur
İlişkilerimizi batıran da, çıkaran da kusurlardır. Kusurlar demişsem; onları görmek ya da görmemek kasttettiğim.
Hiçbir insan yoktur ki fiziğinde, konuşmasında, düşüncelerinde bir eksiği olmasın. Zaten ikili ilişkilerdeki güzellik de bu eksiklikleri tamam haline getirebilmek, kocaman bir yürek olmak değil mi?
Aksi bir insanı ancak sakin biri idare edebilir. Çoğu zaman olumsuz olarak nitelendirdiğimiz farklılıklar da kusurları görmezden gelmemize yardımcı olur.

Görmezden gelebilme sanatı

Görsel alıntıdır

Bu sabah eşiniz gözünüze çok çirkin görünebilir. Olsun. Bazı sabahlar kendi hakkınızda da böyle düşünüyorsunuz. Geçecektir.
Bazı sözleri batıyor mu? İdare edin, gülümseyin. Hata yaptıysa zaten farkına varıp özrünü dileyecektir. Belki de bugünlerde siz alıngansınızdır.
Bunlar gibi pek çok durum yaşayabilirsiniz. Her ne olursa olsun aranızı bozmanıza değmeyecek.

Seviyorsanız
Her insan ayrı bir dünyadır, izlenmemiş bir filmdir. Seviyorsanız ömrünüzün tamamını alsa da izleyeceksiniz.
Ne yaşattığı, neler hissettirdiği değil de birlikte ne yaşandığı neler hissedildiği önemlidir.
Ondan ayrıyken yaşanacak bir mutsuzluğu bile onunla yaşamayı istemektir sevmek.
Bir kadın bir erkekte-tam hatırlamamakla birlikte- '' Bana hep öküz de, yeter ki hep senin öküzün olarak kalayım '' tarzı bir cümle geçmişti, çok hoşuma gitmişti.
Tartışmasız, mükemmel bir ilişki de yoktur. Ama huzurlu olmayı başarabilenler -eminim ki- bir şeyleri görmezden gelebilme sanatçılarıdır.