Yeni Bir Dil

Yeni bir dil var öğrendiğim. Yalnızca beni gerçekten tanıyanların anladığı, çoğu zaman kendi kendimi dinlediğim bir dil.
Sessizliğin ardında binlerce düşüncenin kol gezdiği diyarlara çıkıyor yolu.
Öyle zevkli bir yanı yok. Çeşitli harfleri de. Anlaşmak öyle kolay ve öyle zor ki bu dilde.
Anlatmak için fazla yormuyor hem.

Bir bardağın kırılışından, gece yarısı uyanılan kabustan ya da bir kitabın hüzünlü sonundan uzakta, çok uzakta.
Yeni dilin adı susmak...
İki hece ve altı harf.
Kısalığına rağmen öyle uzun bir uğraşı ki bu...
İçinde kırgınlıklar, gözyaşları, sevinçler, kaybolmuş umutlar, sıradanlaşmış ve artık cana tak etmiş şeyler var.
Birikmiş her ne varsa içinde işte.
Yeni dilin adı susmak...
İki hece, ve altı harf.
Avazın çıktığı kadar susmak.