Öncelikle şarkıya tık.
Katilinin kaşları, gözleri, elleri, bir tatlı sözüne aldanır. Elleriyle hazırladığı sonuna doğru ağır ağır ilerler.
![]() |
Alıntıdır |
Kimsenin kırmadığı yerden kırdırır kendini önce maktul. Affeder. Her geçen gün tükendiğini görse de ille de katilim der. Daha sıkı sarılır ona.
Kanayan yerleri bir müddet görmezden gelir. Uyuşmanın etkisiyle acı da duymuyordur nasılsa.
Aldığı her darbede daha da ağırlaşır maktul.
Ne zaman ki narkozun etkisi geçer, maktul artık acılara dayanamaz hale gelir.
Hissizleşmeye başlar önce, katilinden nefret bile edemez.
Onunla yaşadığı günler, anılar, alışkanlıklar yüzünden de bir türlü son veremez bu oyuna.
Her geçen gün tükenir, her eksilişinde de katiline daha sıkı sarılmayı ihmal etmez.
Ta ki tamamen vazgeçmek zorunda kaldığı-öldüğü- güne kadar.
Dedimya, her maktul kendi katilini seçer.
Bu gerçeği mükemmel anlatmışsın, ölüp ölmeyeceğimizi seçemeyiz ama bunu kimin yapabileceğine karar verebiliriz.
YanıtlaSilHoşgeldiniz öncelikle, teşekkür ederim.
YanıtlaSilTüm maktullere...
Evet, maktul aynı olsa da, herkesin hayatında bir veya birkaç katil vardır.
YanıtlaSilGüzeldi, teşekkürler!
Öldürülmeyi bekleyelim o halde..
SilTeşekkür ederim.
Her hüzün başka mutluğa gebedir... Her ilkbahar son baharın ardından gelir… Ölümden sonra âdemoğlu cennet müjdelenir… Acının da öğretecekleri vardır, aşkın yüreğe sevmeyi öğrettiği gibi ;)
YanıtlaSilEksile eksile tamamlanmayı öğrenmek
SilHer acıda olgunlaşmak var...
Sonunda yaşayacağımız güzel günlere.