Sen Kayıp Çocuk

                                                    Adını bildiğim, her hayalim sokaklarında gezinen hayalet şehir.
Trafik ışıklarına bir türlü uymayan, acelesi olan sarı adamlar.
O hep oturduğumuz kafede çalan yalnızlık dolu şarkı.
Bir parfümün unutulmaz kokusu.
An ve anıların birbirine geçtiği bir gece yarısı.
Yüzü unutulmuş, adı aşk; tadı kekremsi bir bulut.
Yalnızlık dolu bir şehir.
Yüzünde gülücükler yanmış, simsiyah bir güneş.
Sarısı aklımda, sıcaklığı acımda kalmış.
Hayaletlerin yürüdüğü kaldırımlarda en çok biz olmayı istedik.

Ömrümün Sol Anahtarı

Şimdi bulanık olsa da bazı ayrıntıları,
dün gibi aklımda adın.

Adınla başlayan, adınla son bulacak olan hayat, umarsızca beklemelere gebe.
Bekliyorum, bilinmeze doğru gidiyorum.
Belki bilmezsin, gözlerinde başlayan şarkılarım vardı benim.
Gözlerinde başlayıp, gözlerimdeki yaşlarla biten...
Sözleri kayıptı o şarkının, söyleyeni, söyleneni bilinmezdi. Çünkü benden hiç çıkmadan içime doğru aktılar..
Doktorlar gastrit, bense nota diyorum o acı, kekremsi tada.