Günce 7

Merhabalar sevgili okur. Bir yılın daha sonuna geldik. 

Eğitim- öğretim yaşantısı açısından kesintisiz bir sene olması beni oldukça mutlu etti. Haftada iki gün ve yalnızca yarım saatlik birer ders veriyor olsam da uzaktan eğitimden zerre kadar haz etmiyorum. Benim yerim haftanın beş günü sınıfım, çocuklarımın yanı.

Ailemi daha az gördüğüm, çokça sağlık problemi yaşadığım bir seneydi. 365 günde rahat 50 kutu ilaç, 20 kadar iğne ve 5 tane de serum almışımdır. 

Daha önce bahsetmiş miydim hatırlamıyorum ama ben FMF (Ailevi Akdeniz Ateşi) hastasıyım. Bu hastalıkta atak geçirmemek için YORULMAK, UYKUSUZ KALMAK VE ÜZÜLMEK YASAK! :)  5-10 kez karın ağrısı şeklinde atak geçirdim ve hiç hoş günler değildi (hiçbir ilaç etki etmiyor çünkü). Bu ataklara neden olan da eşek bendim. Çünkü 2009da teşhis koyulmuştu ve o günden beri ömür boyu kullanmam gereken ilacımı hiç aksatmamıştım. Geçen sene bi doktor kafamı karıştırdı, daha iyi bir doktora mı görünsen, acaba gerçekten ömür boyu kullanmana gerek var mı? Biliyorsun uzun süreli kullanımda bu ilacın da zararları var dedi. O günden sonra aylarca kullanmadım ilacımı. Pandemiden dolayı doktora da gitmedim. Ve sonunda gerçek cevabı atak geçiren vücudum verdi. Atak olduğunu anladığım gün (son karın ağrımda yani) ilaca yeniden başladım ve kurtuldum. Karın ağrısı sorun değil, sorun her atakta başta böbrek olmak üzere tüm organlarımın zarar görüyor oluşu.

Sonra diz kapağımın üst kısmında ödem başladı. Yaklaşık 2 buçuk ay önce. O günden beri de antibiyotikler, iğneler, dizlikler, buz masajları ile geçti günlerim. Rapor almaktan hoşlanmadığım için okula sürüne sürüne gitmeye devam ettim :) Çocukları bırakmak istemiyorum. Ödem dördüncü kez nüksetti ve dizlikle bütünleştik artık sevgili okur :)

Son çare lazerle oradaki deriyi almak gibi bir şeylerden söz etti doktor, bakalım. Eşofman dışında hiçbir şey giyememekten müzdaribim. Bir an önce iyileşmeyi umuyorum.

Son olarak geçen hafta titreme, yüksek ateş, öksürük, baş ağrısı şikayetleri ile hastaneye gittim. Tomografi ve kan tahlili sonuçlarından yola çıkarak domuz gribi veya covid olduğumu düşünen doktorum ikisi için de test istedi. Domuz gribiymişim. Bir haftadır evde ve raporluydum. Eşime de bulaştırdım haliyle, birkaç günlük zorunlu ve zevksiz bir tatil oldu. Dışarı çıkamamak hiç hoş değil. Bugünlerde çok daha iyiyim (normal grip gibi bir etki kaldı). 

Bunda en büyük sorumsuzluk hasta çocuklarını okula gönderen velilerim. Bu konuda daha sert önlemler alma kararı aldım. Pandemi döneminde çocuklarınızı bi şeyi yok yeaaa, sadece grip deyip okula göndermeyin rica ediyorum. Sonra böyle şeyler yaşıyoruz işte.

Hastalık durumları bazen zoruma gitse de erken yaşta kronik rahatsızlığı olan her insanın yaptığı gibi başka rahatsızlıklarımın olmamasına şükrettim ve neşemden hiçbir şey kaybetmedim tabii ki. Akdeniz ateşi yüzünden bebek bağışıklığı gibi olan bağışıklığımı kabulleneli çok oldu. Üşüdün mü, şak ertesi gün hastasın. Gizli Özne saraylarda yaşaması gereken bir prenses sevgili okur. Ona iyi davranın :)

Ülkenin içinde bulunduğu durumu da göz önünde bulundurarak yeni yıldan öncelikle sağlık istiyorum sevgili okur. Sonra para, çünkü inanın parasız sağlığın zerresine bile sahip olamıyorsunuz. Çağ, paradan daha önemli şeyler var çağı değil, üzgünüm. E sonra da huzur ve mutluluk diyelim hepimiz için.