Günce 8

 Merhaba sevgili okur. Uzun soluklu, bol hastalıklı bir merhaba.

Görüşmediğimiz süreçte beşinci ameliyatımı geçirdim. Daha önce dizimde bir ödem durumundan bahsetmiştim, işte o ödem dizimdeki bursa denen bir zarın (bademcik gibi faydalı bir yapı) iltihaplanması sebep oluyordu. Doktora göre çömelip kalkarken yaptığım ters bir hareket sebep olmuş.

Altı aydır dizlik, buz masajı, antibiyotikler ve kremlerle yaşıyordum. Eşofmandan başka bir şey giyemiyordum. Şimdi az önce bahsettiğim tüm şeylerden nefret ediyorum. İçim dışım ilaç oldu. Altı aydır sürekli nüksettiği için bursayı alma kararı verdi doktorum. Ameliyattan çok basit, on gün içerisinde okula dönersin, dizlik kullanmayacaksın, çok rahatlayacaksın diyerek bahsetti. Doktordan ameliyatta lokal anestezi rica ettim. Önceki dört ameliyatımda tamamen uyutulmuştum ve sonuncusunda uyanma aşamasında neredeyse boğulacaktım. Bir de bunu tecrübe edeyim dedim :)

Bir ay önce ameliyatım gerçekleşti. Diren olduğu ve bacağımı oynatmamam gerektiği için bir gece hastanede kaldım. Sabaha kadar buz torbalarının biri gitti, biri geldi. Her uyandığımda biri iğne yapıyor, teşekkür edip uyuyordum o gece :) Eşim yoğun çalıştığı için annem ve babam geldiler yanıma. Benim on günlük rapor bir ay heyet raporuna döndü ameliyattan sonra. Doktorun beklediğinden daha kötüydüm çünkü. Okul için hiç istemediğim bir ara vermiş oldum. Çocuklarımı başka bir öğretmene emanet ettim. Kıskanç biri değilimdir ama ne yalan söyleyeyim çocuklarımı çok kıskandım. Allah'ım dedim. Öğretmenlerini sevsinler ama benden çok sevmesinler :)

Çorabıma kadar annemin giydirdiği bir haftanın sonunda biraz toparlandım, fizik tedavi egzersizlerine başladım. Lavabo ve yemek dışında hep yatmam gerekiyordu. İyiye gidiyorum derken Ramazana birkaç gün kala yeniden dizimde doluluk ve şişlik hissettim. Bayağı ağladım. Çünkü bu durum gerçekten psikolojimi bozdu. İçinden bir türlü çıkamayacağım bir döngüde hissettim kendimi.

Doktor ameliyat yerinde içten bir kanama olduğunu, altı ay boyunca uzun süreli ayakta kalma ve yorulma gibi durumlarda yeniden kanama olabileceğini söyledi. Yeniden dizlik-buz-antibiyotik labirentine girdim.

Şimdilerde daha iyiyim. Egzersiz ve buz masajına devam ediyorum. Hareketsizlikten her gün başka yerim ağrıyor. Bir gün çok yüklenmekten sağlıklı olan dizim, bir gün bileklerim, bir gün omzum. Annem bugün neren ağrıyor nene diyordu o derece :) Hakikaten nenelere döndüm sevgili okur. İyi olmak için elimden gelen her şeyi yapıyorum çünkü az zamanım kaldı. Ara tatil dönüşü on sekizinde başlıyorum okula bir aksilik çıkmazsa.

Ben samimi bir insanım, içi dışı bir. Öyle olunca bazılarınıza ters gelebilir ama Yaratıcı ile de samimi konuşmalarım olmuyor değil. Hayatım boyunca gerçekleşmeyecek hiçbir hayalin peşine düşmedim. İmkan olan şeyleri istedim ve yapmak için tabiri caizse köpek gibi çalıştım. Öyle ya da böyle hepsini elde ettim. Çok şükür, istediğim ve olmayan hiçbir şeyim yok.

Ama hayat hep güller açacak diye bir şey yok. Herkesin bir sınavı var. Benimki de hep sağlık oldu. Çaresiz olmayan ama biraz süründüren hastalıklar. 28 yaşıma yaklaştım ve beş ameliyat geçmişim, bir kalıtsal rahatsızlığım var. Dayanıksızım. Güçsüzüm. Yorgunum. Yine de çok mutluyum.

Yaratıcı diyorduk. Geçen dedim ki gözlerim dolu dolu. Allah fıstık yaptı dizime. Ama bu kez çok acıttı. Biliyorum, bu da geçecek, diğerlerinin geçtiği gibi. İyi olacağım, iyi olacağız sevgili okur. Sağlık olsun, bir de yanımızda sevdiklerimiz. Gerisi hallolur.