Mevsim Sonbahar

Görsel: Gizli Özne

Hüznün, yağmurların, unutulası, bazen de özlenen vedaların mevsimi...
 Sıcacık kış gecelerinin, sevdiceğime sarılarak ısındığım günlerin;sıcacık kahvem, dışarıda titreye titreye içtiğim sigaramın habercisi.
Renklerin kalıcılığına meydan okuyan, hiçbir şeyin kalıcı olmadığını yüzüme rüzgarlarıyla vuran sonbahar; hoşgeldin.
Ne de güzel geldin.
Diğer insanlardan daha çok üşüyor olsam da şapkam, şemsiyem ve kazaklarımla sana geldim.
Ben en çok hüznünü sevdim. Bir de yağdığında umarsızca yürüdüğüm yağmurlarını...

Katiller ve Maktuller

Öncelikle şarkıya tık.

Her maktul kendi katilini seçer.

Katilinin kaşları, gözleri, elleri, bir tatlı sözüne aldanır. Elleriyle hazırladığı sonuna doğru ağır ağır ilerler.

Alıntıdır

Tek başınalığını birlikteliğe, herkesten önce gitmişliğini yalnızlığına çeviren katilini yine de çok sever.

Kimsenin kırmadığı yerden kırdırır kendini önce maktul. Affeder. Her geçen gün tükendiğini görse de ille de katilim der. Daha sıkı sarılır ona. 

Bir darbe, sonra bir darbe daha...

Eksilmek

Görsel alıntıdır

Arkadaşlık, aile ve sevgili üzerine...
Onlarla tam olmak, sonra onlarla ya da onlar  yüzünden eksilmek bahsettiğim.

Arkadaş olmayı yalnızlığını gidermek için bir iletişim şekli olarak gören, işine gelince arayan soran, istemezse cevap dahi yazmayan kişiler tanıdım. Olsundu, olsunlardı.

Arkandan iş çevirenler mi dersin, içten pazarlıklı olanlar mı dersin, hepsinden var. Gözlerinde o iğrenç şeyleri görsem de umursamıyorum. Bazen anlamıyormuş gibi yapmak en güzeli sevgili okuyucu. Onlar seni salak sansın, sen de ne mal olduklarını bilerek sınırını çiz. Yirmili yaşlara adım attıktan sonra böyle çocuksu şeylerle uğraşası gelmiyor insanın. Ana felsefe çürükleri ayıkla ve sepetindeki sağlam meyvelerinle devam et.