Sessizlik

 Öyle çok çabaladım ki duyulmak için, sonunda kimsenin duyamadığı çığlık çığlığa bir sessizlik hüküm sürdü bu yollarda.

Gerçek acıların duyulması mümkün olmayacak desibellerde sesi vardı.

Eski şarkıların hüznü var bu sessizlikte, çocukluk oyunları, bir saç okşaması, içten bir gülümseme, eski güzel günler var.

Yıkık dökük şehirlerin toz bulutu öksürükleri var, kanserli hücreleriyle yaşamaya başlayan çocukların Aylarca aç kalmış, her gün ölen çocukların ağlamaları

 Adalet var, bir kağıda yazılıp yakılmış 

 Hepsi bir kenara da, Yaşar'ın ''Sonum kötüye varacak, beni koyup gitme ne olursun'' deyişi var bu sessizlikte. Kaldırımlar, sokaklar, ışıklar var bu şehirde 

Sabaha karşı sönen sokak lambaları bilir ki 

Bir şehir var, sensiz sessizliğinde boğulan 

Beyazlar düşen saçlarım, her gün doğan güneş, içtiğim suyun berraklığı şahidimdir ki bu şehir böyle sessizlik görmedi.

Bu şehir böyle sensizlik, görmedi...