Küçük Kız

                                                 
O sabah içinde kötü bir hisle uyandı. Diğer sabahların aksine yüzü asıktı, sonsuza kadar uyuma isteğine tüm

Görsel alıntıdır

gücüyle direnerek kalktı yatağından. İşe geç kaldığı için biraz daha uyuma lüksü yoktu.
 Canı bir şey istemiyordu. Kahvaltısını yapmadı. Umrunda değildi o en sevdiği mavinin gönderdiği yağmurlar bile. Makyaj da yapmadı.
Neden böyle olduğunu bilmiyordu, ama durum böyleydi işte.
Ayakları geri geri gidiyordu durağa giderken.Otobüse bindi. Sıradan ve sıcıkı bir günün başlangıcı gibiydi.

Birden onu fark etti...
Yıllar sonra nereden çıkmıştı ki?

Doğayla Buluşmak

Beton yığınları arasında, doğadan bir haber büyüyor çocuklar... Bakışları henüz bulanıkken bile televizyonlar, kameraların flaşlarına maruz kalan bir bebeğin geleceğini tahmin etmek zor olmasa gerek.
Durum böyleyken onları teknolojiden uzak tutma düşüncesi ütopyadan öteye gidemiyor a dostlar.

Yurtta Kalacaklar İçin İhtiyaç Listesi

Merhaba arkadaşlar. Öncelikle hayırlı olsun diyor ve listeye başlıyorum.

Son Günlerde

Birkaç gündür tatilin son demlerini yaşadığımı fark ettim. Göz açıp kapayıncaya kadar geçti dedikleri bu işte.

Biraz hüzünlü geldi. Evinde bir dönem misafir gibi hissetmek, bir dönem tam sahiplenmişken gidecek olmak falan. Sonra yeniden okuduğun şehre gitmek.

Yeni Bir Dil

Yeni bir dil var öğrendiğim. Yalnızca beni gerçekten tanıyanların anladığı, çoğu zaman kendi kendimi dinlediğim bir dil.
Sessizliğin ardında binlerce düşüncenin kol gezdiği diyarlara çıkıyor yolu.
Öyle zevkli bir yanı yok. Çeşitli harfleri de. Anlaşmak öyle kolay ve öyle zor ki bu dilde.
Anlatmak için fazla yormuyor hem.

Bilinmeyen

Tatmadığı duygular hakkında konuşmak kolay gelir insana.
Bu yüzdendir kimsenin birbirini anlamayışı...

Akreple yelkovanın dans edişi öyle kötüdür ki yaşlanmışsan.
Elinden gelse kıracaksındır bacaklarını, tutamazsın...

İlk Mim

Merhabalaar, bu benim ilk mimim olacak =)

Malum, henüz yeni sayılırım blog dünyasında. Sevgili Cam misket, okuyan herkesi mimlemiş.

Ben de nasipleneyim dedim vee başlıyorum yazmaya =)

Yollar

Yollar var içimde.
Geceleri yalnızca araçların aydınlattığı kimsesiz bir yol.
Ne bir ışığım var, ne bir ziyaretçim.

Deniz

Bir bahar sabahında gözlerini açtı dünyaya. Annesi düşündü, acaba etrafındaki mavinin kokusunu alabiliyor muydu yavrusu?

Henüz gelmiş olduğu dünyada onu nelerin beklediği, kimleri tanıyacağı ve neler yaşayacağını...

Yeni bir güne merhaba demek gibiydi mavi. Her şeyin başlangıcıydı. Tıpkı bebeği gibi saf ve temizdi. Kendisi de tüm önemli anlarında maviden bir parça taşımamış mıydı yanında?