Seni Sevmek

Birkaç saat önce doğmuş yavru kuştum

Bakışlarımı dünyanın bulanıklığından arındırıp

Bir çiçeğin, gökyüzünün rengini görmek isterken

Annemi bin bir hevesle beklerken 

Yuvamdan düşüşümdür seni sevmek

Yumurtasından henüz çıkmış bir karetta karettaydım

Etrafımdaki hiçbir güzelliğe gözüm kaymadan

Yangınımı bir nebze hafifletse yeter diyerek

Özleminle yanıp kül olduğum engin sularına koşup

Sonunda boğulmak da olsa kendimi sularına bırakışımdır seni sevmek

Yanlış mevsimde açan çiçektim

Sımsıkı tutunduğum toprağımın kırağılarına inat

Silkelenip güneşten medet umup

Donmaktan korkmadan gülüşünün ışığına güvenişimdir  seni sevmek

İçinden çıkılmaz bir savaş cephesinde askerdim

Doçkalar, füzeler ve el bombaları seslerinde

Ölümün, kan kokularının, dumanların arasında

Korkusuzca düşmanların üzerine koşarak

Zaferin gülüşünden geçtiğine inanışımdır seni sevmek

Her gün aynı saatte çalan bir eski saattim

Sana yetişmek için akrebim yelkovanımı sokunca

Zamanım tam seninleyken dursun isteyince anladım

Sonsuzluğu isteyişimdir seni sevmek

İflah olmaz bir kalpsizdim

Seni görünce sol tarafımı ellerimle, sızıyla yokladığımda 

Bir bakışın, bir gülüşün esiri olunca

Seninle yaşlanmayı delicesine istediğimde anladım

Tanrı'ya iman edişimdir seni sevmek